woensdag 30 november 2011

Afstand en nabijheid

"Hou me vast,
maar raak me niet aan als ik me verschuilen wil
Ga weg, maar laat me niet alleen
als ik mijn muren afbreek

Blijf je op afstand
dan zal ik aan je trekken
Kom je dichterbij
dan duw ik je hard weg

Vertrouw me, maar geloof me niet
als ik zeg dat ik niemand nodig heb
Help me, maar wees niet bezorgd
als ik het toch niet alleen kan

Trek ik aan je
blijf dan vooral op afstand
Duw ik je weg
kom dan maar dichterbij"

Deze woorden las ik tijdens het maken van een schoolopdracht. Indrukwekkend. Diep. De derde alinea omschrijft precies hoe mijn gevoel soms is. Ik doe alsof ik alles zelf wel aan kan, maar ten diepste heb ik mensen om me heen nodig die me steunen, corrigeren, leiden. En vooral de kracht, liefde en leiding van God!

De overige alinea's herken ik niet perse bij mezelf. Toch spreken ze me aan, ze dagen me uit. Ze dagen me uit om er te zijn voor de mensen om me heen, om hen te steunen. Want ieder mens zoekt in het leven naar liefde en waardering, en uiteindelijk naar God. Ik hoop dat ik een schakel mag zijn in Gods oneindig goede en bijzondere plannen :)

3 opmerkingen:

  1. Prachtig gedichtje. Dat je dat tegenkomt bij een schoolopdracht is wel leuk te noemen, toch? God wil je zo graag helpen, je hoeft het niet alleen te doen. Hij laat je niet in de steek als jij je muren afbreekt.
    Je kent me niet, maar ik vind dat je erg mooie dingen schrijft.
    Liefs,
    Maria Janine

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dankjulliewel Ine-Maartje en Maria Janine! Ik heb het eigenlijk veel te druk om blogs te schrijven, maar hoop er in de toekomst wel wat meer tijd voor te nemen :) Fijne dagen, liefs RM

    BeantwoordenVerwijderen